ഊട്ടി എന്ന പേര് കേൾക്കുേമ്പാൾ തന്നെ ആരുടെയും മനസ്സിൽ കുളിര് കോരും. എത്രവട്ടം കണ്ടാലും മതിവരാത്ത നാട്. കുന്നും മലകളും പച്ചവിരിച്ച താഴ്വാരങ്ങളും കോടമഞ്ഞുമെല്ലാം ഊട്ടിയെ കൂടുതൽ സുന്ദരിയാക്കുന്നു. ഒരുപാട് തവണ ഊട്ടിയിൽ പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇത്തവണത്തെ യാത്രക്ക് ഏറെ വ്യതാസങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഏകദേശം 14 തവണയെങ്കിലും ഊട്ടിയിൽ പോയിട്ടുണ്ടാകും. പലപ്പോഴും രാവിലെ പോയി രാത്രി മടങ്ങിവരികയാണ് പതിവ്. അവിടെ നിൽക്കുകയാണെങ്കിൽ ഒന്നെങ്കിൽ മുൻകൂട്ടി റൂം ബുക്ക് ചെയ്യും. അല്ലെങ്കിൽ അവിടെ പോയി തപ്പിപ്പിടിക്കും. ഒരു തവണ oyo ആപ്പ് വഴിയാണ് റൂം ബുക്ക് ചെയ്തത്. ഏകദേശം 100 വർഷം പഴക്കമുള്ള പ്രോപ്പർട്ടിയിലായിരുന്നു അന്നത്തെ താമസം. കുറഞ്ഞ തുകയാണ് അന്ന് വന്നത്.
എന്നാൽ, ഇന്ന് ഓയോ വഴി റൂം ബുക്ക് ചെയ്യാൻ പേടിയാണ്. കേരളത്തിന് പുറത്ത് യാത്ര പോകുേമ്പാൾ പല ഹോട്ടലുകളിലും ഓയോ വഴിയുള്ള ബുക്കിങ് സ്വീകരിക്കുന്നതല്ല എന്ന് എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാം. അതുകൊണ്ട് ഇത്തവണ മാറിചിന്തിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഗാന്ധി ജയന്തിയുടെ അവധി കാരണം goibibo, makemytrip പോലുള്ള ആപ്പുകളിൽ ബഡ്ജറ്റ് റൂമുകൾ എല്ലാം ഫുള്ളാണ്. അപ്പോഴാണ് എയർ ബി.എൻ.ബി മനസ്സിൽ വന്നത്. തപ്പി നോക്കിയപ്പോൾ ഊട്ടിയിൽനിന്ന് 10 കിലോമീറ്റർ അകലെ നല്ലൊരു പ്രോപ്പർട്ടി കുറഞ്ഞ തുകക്ക് കണ്ടു. ടൗണിൽനിന്ന് അകലെ കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ സ്വസ്ഥമായ ഒരു സ്ഥലമാണ് ഞങ്ങളും ആഗ്രഹിച്ചതിനാൽ അത് തന്നെ ബുക്ക് ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു.
കോവിഡ് കാലത്തെ ഊട്ടി യാത്ര
അവധി ദിനത്തിൽ കൂട്ടുകാരുമൊത്ത് യാത്ര ആരംഭിച്ചു. രണ്ട് ഡോസ് കോവിഡ് വാക്സിനും തമിഴ്നാട് സർക്കാറിൻെറ ഇ-പാസും എടുത്തതിനാൽ പെട്ടെന്ന് അതിർത്തി കടക്കാനായി. അല്ലെങ്കിൽ കോവിഡ് നെഗറ്റീവാണെന്ന ആർ.ടി.പി.സി.ആർ ഫലം വേണം. വഴിയിൽ ഇടക്കിടക്ക് പരിശോധനകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഊട്ടി നഗരത്തിൽ എത്തുേമ്പാൾ രണ്ട് മണിയായി.
ലോക്ഡൗൺ ഇളവുകൾ ലഭിച്ചതോടെ ജനം ഊട്ടിയുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കാനായി ഒഴുകുകയാണെന്ന് തോന്നി. ടൂറിസ്റ്റ് ലൊക്കോഷനുകളിൽ അതിഭീകരമായ തിരക്കാണ്. ഹോട്ടലുകളിൽ കാലുകുത്താൻ പോലും ഇടമില്ലാത്ത അവസ്ഥ. അവസാനം മലയാളികളുടെ ഹോട്ടലിൽനിന്ന് ചിക്കൻ ബിരിയാണിയും കഴിച്ച് ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടർന്നു. കൂനൂർ റോഡിലൂടെയാണ് യാത്ര. താഴെ അതിമനോഹരമായ താഴ്വാരങ്ങൾ. കോട വന്ന് പലപ്പോഴും ആ കാഴ്ച തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ, കോട നൽകുന്ന ഫീൽ വല്ലാത്തൊരു അനുഭവമാണ്.
ഗൂഗ്ൾ മാപ്പിൻെറ നിർദേശമനുസരിച്ച് ജഗതല എന്ന സ്ഥലത്തുവെച്ച് ഇടത്തോട്ട് തിരിഞ്ഞു. പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് ഒതനെട്ടിയിലേക്കുള്ള ഗ്രാമീണ വഴിയിലൂടെയാണ് യാത്ര. കാരറ്റും കാബേജുമെല്ലാം കൃഷി ചെയ്യുന്ന ഇടങ്ങൾ. അവക്ക് സമീപം കൊച്ചു കൊച്ചു വീടുകൾ. രണ്ട് കിലോമീറ്റർ യാത്ര ചെയ്തപ്പോഴേക്കും ലക്ഷ്യസ്ഥാനമെത്തി. airbnb യിൽ ബുക്ക് ചെയ്തപ്പോൾ തന്നെ പേരും വിലാസവും ഐ.ഡി കാർഡുമെല്ലാം നൽകിയതിനാൽ ഇവിടെ ചെക്ക് ഇൻ ചെയ്തപ്പോൾ അവയൊന്നും നൽകേണ്ടി വന്നില്ല. അത് വലിയൊരു ആശ്വാസമായി തോന്നി.
ഊട്ടിയിലെ ഏദൻ തോട്ടം
eden among the mist എന്ന പ്രോപ്പർട്ടിയിലാണ് ഞങ്ങൾ താമസം ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്. മദ്രാസ് റെജിമെൻറിൽ ഡോക്ടറായി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുന്ന സ്ത്രീയാണ് ഇതിൻെറ നടത്തിപ്പ്. കുടുംബസമേതം അവർ ഇവിടെയാണ് താമസം. ഇതിൻെറ ഒരു ഭാഗമാണ് സഞ്ചാരികൾക്കായി തുറന്നുകൊടുത്തിട്ടുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഊട്ടിയിലുള്ള ഒരു വീട്ടിൽ താമസിക്കുന്ന ഫീലാണ് നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത്. എയർബി.എൻ.ബിയിൽ റൂമെടുത്താലുള്ള ഗുണങ്ങളിൽ മറ്റൊന്നാണിത്.
വീടിൻെറ താഴ്ഭാഗം മൊത്തമായിട്ടാണ് ഞങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചത്. രണ്ട് ബെഡ്റൂം, വലിയൊരു ഹാൾ, വരാന്തകൾ എന്നിവയെല്ലാം ഇതിലുണ്ട്. റൂമുകളും ബാത്തുറൂമുമെല്ലാം നല്ല വൃത്തിയുള്ളതാണ്. മുന്നിലെ വാതിൽ തുറന്നാൽ കാണുക മനോഹരമായി വെട്ടിയൊതുക്കിയ പുൽത്തകിടിയാണ്. അതിന് അതിരായി പൂച്ചെടികളുണ്ട്. ഇതിന് ചേർന്ന് ഒരു ഊഞ്ഞാലും കാണാം.
ഈ ഊഞ്ഞാലിരുന്ന് മുന്നിലെ അതിവിശാലമായ താഴ്വാരത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുക എന്നത് വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതിയാണ്. ഒരു ഭാഗത്ത് തേയിലത്തോട്ടങ്ങൾ. മറ്റൊരു ഭാഗത്ത് കാരറ്റും കാബേജുമെല്ലാമുള്ള കൃഷിയിടിങ്ങൾ. ഇതിന് നടുവിലൂടെ അരുവി ഒഴുകുന്നു. ഇതിന് പിന്നിൽ മലയും കാടുമാണ്. ഇവിടെനിന്ന് വീശിയടിക്കുന്ന കാറ്റ് മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും വാരിപ്പുണരുകയാണ്.
കൂടുതൽ സൗകര്യം – best home stay in ooty
ഇത്രയും മികച്ച സൗകര്യങ്ങളുള്ള റൂം 3000 രൂപക്കാണ് ഞങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചത്. നാലുപേർക്ക് കഴിയാൻ ഇത് ധാരാളം. ഊട്ടിയിൽ അവധിദിവസങ്ങളിൽ ഇത്രയും സൗകര്യമുള്ള റൂം ലഭിക്കണമെങ്കിൽ ഇതിൻെറ ഇരട്ടി തുക നൽകണം. എന്തായാലും റൂമിൻെറ കാര്യത്തിൽ ഞങ്ങൾ നാലുപേരും ഹാപ്പിയായിരുന്നു.
അൽപ്പനേരത്തെ വിശ്രമത്തിനുശേഷം പുറത്തിറങ്ങി. വാഹനവുമെടുത്ത് കൂനൂരിലും കോടനാട് വ്യൂപോയിൻറിലുമെല്ലാം ചുറ്റിക്കറങ്ങി. റൂമിൽ രാത്രി ഭക്ഷണം പറയാത്തതിനാൽ പുറത്തുനിന്ന് കഴിച്ചു. നല്ല മഴയത്താണ് റൂമിൽ തിരിച്ചെത്തുന്നത്. കുറച്ചുനേരം വരാന്തയിലിരുന്നു മഴ ആസ്വദിച്ചു. പാതിരാത്രി എപ്പോഴോ ഞങ്ങൾ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു.
രാവിലെ എണീൽക്കുേമ്പാൾ ജനവാതിലിലൂടെയുള്ള കാഴ്ച അതിസുന്ദരമായിരുന്നു. കോടമഞ്ഞിൽ കുളിച്ചുനിൽക്കുന്ന താഴ്വാരം. ആ താഴ്വാരത്തെ തൊട്ടറിയാനായി പ്രഭാത നടത്തത്തിനിറങ്ങി. വീടുകൾക്കിടയിലൂടെ നീളുന്ന പാത ഞങ്ങളെയെത്തിച്ചത് കാരറ്റ് തോട്ടത്തിലാണ്. തണുപ്പായതിനാൽ കൃഷിക്കാർ ആരും എത്തിയിട്ടില്ല. തോട്ടത്തിൻെറ നാല് ഭാഗവും വേലികെട്ടി സംരക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. കാരറ്റ് വിളവെടുക്കാൻ സമയമായിട്ടേയുള്ളൂ. കുറച്ചുസമയം കഴിഞ്ഞാൽ തൊഴിലാളികളെല്ലാം ഇവിടെ എത്തും. കഴിഞ്ഞദിവസം റൂമിൽനിന്ന് നോക്കുേമ്പാൾ ധാരാളം പേർ ഇവിടെ ജോലിയെടുക്കുന്നത് കണ്ടിരുന്നു.
കുറച്ചുനേരം അരുവിയുടെ തീരത്തുകൂടി നടന്ന് റൂമിൽ തിരിച്ചെത്തി. അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ നാലുപേർക്കുമുള്ള പ്രഭാത ഭക്ഷണം തയാറായിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അടിപൊളി ഇഡ്ഡലിയും ചമ്മന്തിയും ഒന്നാന്തരം സാമ്പാറുമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലെത്തിയത്. ഇവിടത്തെ കെയർ ടേക്കർ ഭുവനേശ്വരിയാണ് ഇത് ഞങ്ങൾക്കായി പാകം ചെയ്ത് തന്നത്. ഇവർ ഈ നാട്ടുകാരിയാണെങ്കിലും മലയാളം നന്നായിട്ട് സംസാരിക്കും. ഇതിന് പിന്നിലെ രഹസ്യം എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് അവർ അക്കാര്യം വിശദീകരിക്കുന്നത്. 11 വർഷം ഭർത്താവിനൊപ്പം കൊച്ചിയിലെ ലിസി ആശുപത്രിയിലെ ജീവനക്കാരിയായിരുന്നു ഇവർ.
ഏക മകൻ ഈ സമയത്ത് നാട്ടിൽ ഭുവനേശ്വരിയുടെ അമ്മയുടെ കൂടെയായിരുന്നു താമസം. അവൻ പത്താം ക്ലാസിൽ എത്തിയപ്പോൾ പഠിത്തത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കാനായി ഭുവനേശ്വരിയും ഭർത്താവും തിരിച്ച് ഇങ്ങോട്ട് വരികയായിരുന്നു. ആ മകനിപ്പോൾ കോളജ് അധ്യാപകനാണ്. സ്വന്തം നാട്ടിലാണ് ഇപ്പോൾ താമസമെങ്കിലും കൊച്ചിയിലേക്ക് എന്നെങ്കിലും മടങ്ങിയത്തെണമെന്ന് ഇവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്.
ഊട്ടിയിൽനിന്ന് മടങ്ങാനുള്ള സമയമായി. ശരിക്കും കോടമഞ്ഞിനിടയിലെ സ്വർഗത്തിൽ തന്നെയായിരുന്നു അത്രയും മണിക്കൂറുകൾ ഞങ്ങൾ കഴിച്ചുകൂട്ടിയത്. കുടുംബവുമൊത്ത് വീണ്ടും വരുമെന്ന് ഭുവനേശ്വരിക്ക് ഉറപ്പ് നൽകി ഞങ്ങൾ അവിടെനിന്ന് യാത്ര തിരിച്ചു.
